मेरो धरती, गणतन्त्र र हुटिट्याउँले थामेको आकाश’ – कविता
मेरो निलो
आकाशमाथिको
कालो बादललाई चिरेर
मेरो धरतीको माझ
खुसीले उदाएको हो
गणतन्त्र!
र ल्याएको हो
मेचीदेखि
महाकालीसम्म
अनेक थान खुसीहरू !
कतै
अस्तव्यस्त छ
कतै
कसैलाई गजब मस्त छ
बारीमा छेपारोहरू
रङ्ग फेर्छन्
र आफ्नो काम गर्छन्
राज चलिरहन्छ
गणतन्त्रको आवरणमा
रमाउँछन् उनीहरू !
कोही
डुबुल्की मार्छन्
कोही
तीरमा बसेर
रमिता हेर्छन्
यो गणतन्त्रको तलाउमा
भ्यगुताहरू!
निर्दोष माछाहरू खान्छन्
तिनै भ्यागुताहरू!
काला सर्पद्वारा समातिन्छन्
मारिन्छन्
र खाइन्छन्
अनि लाग्छ
कुनै उत्सव मनाउँदै छ !
यो मेरो हाँडी गाउँ हो
जहाँ
एक पृथक जात्रा लाग्दछ
र त भनिन्छ
हाँडी गाउँको जात्रा
हो
त्यहाँ पनि आएको छ
गणतन्त्रको नाउँमा
महाकुम्भ मेला !
एकातिर
मौसम फेरिएको छ
हुरी चलेको छ
आँधी आएको छ
अर्कोतिर
गणतन्त्रको नाउँमा
काला भोटे कुकुरहरू!
खैरा स्यालहरू!
बिरालाहरू!
क्रमशः
-याल निकालिरहेका छन्
मासुभात खाने
हाडहरू चुस्ने बाहानामा
बगैँचामा
वरिपरि घुमिरहेका छन्
लाग्छ
हुटिट्याउँले
आकाश थामिरहेको छ !
कुर्सीको वरिपरि
सिंहहरू!
क्रमशः घुमिरहेका छन्
गणतन्त्रको गन्ध
चारैतिर फैलिएको छ
प्रदुषित
यो वातावरणमा
सुगन्ध खोज्दै
वनचरीहरू उडिरहेका छन्
आफ्नो गन्तव्यमा
क्षितिज हेर्दै
सगरमाथा उक्लिरहेका छन् !!
- आर्त अकुलीन, कैलाली