गजल
कतिबेला सुटुक्क छिर्यौ, थाहै भएन ।
मरणासन्न गरि पिर्यौ, थाहै भएन ।
तिम्रो आगमन विरुद्ध, सचेत थिए म,
कसरी घाँटी,फोक्सो चिर्यौ, थाहै भएन ।
भोक,स्वाद,गन्ध सबै, पार्यौ आफ्नै वशमा,
कुन जुनिको ऋण तिर्यौ, थाहै भएन ।
थाहा थियो स्वार्थी छौ तिमी, टाढा हुँदै थिए,
अनायासै कसरी फिर्यौ, थाहै भएन ।
यति क्रूर आततायी, तिमी किन कोरोना,
राम राज्य गरि हिड्यौ, थाहै भएन ।
कतिबेला सुटुक्क छिर्यौ, थाहै भएन ।
मरणासन्न गरि पिर्यौ, थाहै भएन ।
घोराही, दाङ
